AMERIKA - San Diego to San Francisco

Inmiddels hebben de eindeloze éénbaans weggetjes dwars door de woestijnen van ARIZONA plaats gemaakt voor de zesbaans snelwegen rondom de grote steden van CALIFORNIA.
En wat waren we blij toen we die weggetjes bij de woestijnen zonder kleerscheuren door zijn gekomen, wel…het was kinderspel vergeleken de vele schietgebedjes die we nu al rijdende iedere dag moeten maken!

GRAN TURISMO
Het systeem van het Amerikaanse rijbewijs kent iedereen wel vanuit de films, als puber leer je autorijden van je vader of moeder. Wel, op het witte doek ziet dat er door die Hollywood bril altijd zo romantisch uit! Maar wat nu als je vader of moeder totaal GEEN AUTO KAN RIJDEN??! En de vader en moeder van al je vriendjes en vriendinnetjes ook niet, hoe ziet het verkeer er in en rondom een stad als SAN JOSE dan ineens uit!? Precies… een NACHTMERRIE! Volgens mij zit de ene helft met één hand aan het stuur en in de andere hand een lasso, waarbij de andere helft dan zijn stuur heeft verwisseld voor de controller van hun Playstation, fantaserend dat zij in de nieuwste Gran Turismo racegame zitten!
Manmanman, wat is dat levensgevaarlijk op die Amerikaanse FREEWAYS! Op de Franse skipistes zie ik mensen nog minder bochtjes maken om een stukje te af te dalen… maar hier, vaak zomaar 4 autorijbanen wisselen naar rechts, om er vervolgens weer 3 naar links te schieten! Links of rechts inhalen, bumperkleven, vol in de remmen, ALLES MAG!
En het is overal nog steeds heet, boven de 30 graden, daarbij het penibele verkeer, dik zweet op het voorhoofd… die AIRCO maakt overuren! Het nadeel daarvan, je wordt verkouden, en het grootste probleem hierbij is ‘een koudje’… je moet af en toe NIEZEN! Nooit gedacht dat ik daar een paar regels aan zou gaan wijden, maar automatisch sluiten dan je ogen. Wel…op die wegen hier wil ik absoluut mijn ogen niet sluiten, want ieder moment kan er weer zo’n Mexic…uhh…Amerikaan op de rem trappen…dus inhouden die niezen en zorgen dat je veilig van A naar B komt.
Bij het huren van onze auto vonden we het BE-LACH-E-LIJK dat we een verzekering af moesten sluiten met een prijs net zo hoog als de huurprijs van de auto (500 dollar voor 2 weken), maar het is gewoon logisch! Als de test voor een autorijbewijs blijkbaar is dat je een stuur met twee handen vast kunt houden, dan is het ook logisch dat je om de haverklap wat auto’s met gestanste bumpers langs de weg ziet staan.

NET ALS IN DE FILM…
De roadtrip van San Diego naar San Francisco is het laatste wapenfeit van onze wereldreis. Volgende week staat onze terugvlucht gepland naar Amsterdam! We hebben fantastisch veel dingen gezien, geleerd en meegemaakt, en hadden alles voor geen goud willen missen. Ieder land was eigenlijk ZO COMPLEET anders als de voorstelling die wij er vooraf van hadden, heel raar!
Nu ook weer Amerika, bij elkaar hebben we er toch een dikke maand doorgebracht, eerst de EASTCOAST van New York naar Chicago, en na Canada hebben we een stuk van de WESTCOAST gepakt. En als je de dagen bij elkaar optelt, dan kom je toch tot een raar besef.
Amerika, toch wel één van de machtigste landen ter wereld, er ontstaat een beeld wat je met de ‘televisiepaplepel’ wordt ingegoten. En ja, als je er dan bent, in the States, tja, dan zal er niemand van je vriendengroep zeggen, “oh, wat saai, ben je in New York, California of Chicago..” Nee, alles van Amerika is groot, stoer, rijk en cool!
Dus op onze eerste festivalletje in Chicago, LOLLAPALOOZA, alweer zo’n twee maanden geleden, waren we toch wel een beetje ‘flabbergasted’ toen we 12 dollar voor een BIERTJE moesten betalen!! Tja, dit zijn de rijkere steden en het zal wel een rijkeluisfestivalletje zijn, praatten we het een beetje goed voor onszelf. Die paar daklozen die je op straat voor de hotels langs ziet struinen, tja, het zijn er maar een paar.. constant voor jezelf goedpratend hoe het ‘in elkaar zit’ om dat blijkbaar geïndoctrineerde beeld vooral goed vast te houden.
Maar op een gegeven moment -voor ons een dikke drie weken- houdt het op, het straatbeeld is niet langer goed te praten.
Even een dagje naar Disneyland, dat is dan 110 dollar per kaartje (93 euro). Een wijntje op een terras onder de 12 dollar, vergeet het maar. We zitten momenteel in een AIRBNB in SAN FRANCISCO waar de eigenaar per maand 10.000 dollar af moet tikken voor een gehorig -oké, redelijk groot maar niets speciaals..) appartement!!
Met de huidige koers (zegmaar 1,2 dollar voor een euro) zijn dat dure onmogelijke prijzen.
Maar de vraag blijft dan, leven die Amerikanen dan echt zo’n rijk land?! Als wij in Europa naar een festival gaan (EN DIE ZIJN TOCH ECHT BETER DAN DEZE!!!!) dan is ca. 5 euro voor een biertje een normale tot al beste dure prijs. Op een terras een wijntje is ook wel rond de 6 euro, een entree voor een pretpark, ook wel de helft van de prijs.
Hmm, heb ooit eens in een boek gelezen (ja lees ook wel eens wat haha) dat inflatie wordt bepaald door de waarde van een aantal producten in een mand te bepalen en dit periodiek te herhalen. Wel, als we die dollarkoers omzetten naar de euro, en dan gewoon wat willekeurige producten in een mand gooien, tja, dan kun je bijna niet anders concluderen dat die dollar gewoon de helft minder waard is dan de euro. Kunstmatig hoog gehouden door alles wat Hollywood te bieden heeft. Google eens op de dollarkoers van de laatste 10 jaar en je ziet grafieken waarbij je zeeziek wordt.
En met die aangepaste bril, met een stukje realiteit meegenomen, dan valt het pas op hoe ARM en RIJK verschrikkelijk ver uit elkaar zijn gaan liggen in dit land. Om de 50 meter een zwerver of een verslaafde, en dat is nog voorzichtig uitgedrukt. En dan zijn we nu nog in het rijke Californië…

Waar je in de Russische musea constant wordt geconfronteerd met wat de Russen eigenlijk NIET mogen weten, zo lijkt het alsof je midden in Amerika rondloopt in de beste Hollywood film ooit gemaakt. Namelijk een echt beeld van een land verdoezelen door alle glitter, glamour, harde taal van de ‘UNITED STATES OF AMERICA’, waarbij united dan wat mij betreft weer in extra aanhalingstekens mag staan.
Als wij bij de volgende Hollywood film eerst de regel “BASED ON A TRUE STORY” zien staan, en de helft van de figuranten spreekt geen Spaans, je wordt niet doodgegooid met TACO restaurants, of je ziet niet op iedere hoek van de straat een dakloze of junkie, dan is het wat ons betreft al niet geloofwaardig meer.. het kapitalisme is hier ontspoord

HOME BACK HOME
Zo met een grote ronde rond de wereld, met je thuisbasis weer voor de deur, je gaat vergelijken. En is het gras nu werkelijk altijd zoveel groener als bij de buren?
Ja, want wat zijn wij daar ontzettend goed in -inclusief ondergetekende:-)- KLAGEN… wel, eigenlijk is het geen klagen, maar openstaan voor verbeteringen, met een kritische blik wanneer het moet. Want dat is wat wij volgens mij doen, en wat ons land dan ook maakt tot wat het is…. En heel eerlijk, op de meeste onderdelen halen we volgens mij gewoon een heel dikke voldoende!... en dat is dan weer zuinig uitgedrukt:-)

BEDANKT
Voor degenen die ons hebben gevolgd via dit reisdagboek, HEEL ERG BEDANKT! Vaak viavia kregen we dan ineens uit onverwachte hoek een bericht dat het door die en die weer gelezen werd. Leuk om te horen, en de reisdagboek teller staat al over de 13.700 bezoeken heen, dat is toch wel een berg! Oké, als ik daar de bezoeken van mijn moeder en zus vanaf haal dan blijven er misschien nog een goed 250 hits over, maar nog steeds leuk ‘te horen’.
Zo leuk, dat wij het zouden waarderen als je op dit laatste bericht nog een KLEINE REACTIE achterlaat, zodat wij dit aan het eind weer terug kunnen lezen. Het online reisdagboek laten we als een ‘hardcopy’ dagboek afdrukken, waardoor we over een jaar of 10 nog eens terug kunnen lezen hoe we het er als backpackers vanaf hebben gebracht.

Kortom, dit was het laatste berichtje en we hopen dat je nog een berichtje achterlaat, hoe klein of groot dan ook. Maar voel je vooral tot niets verplicht.

Dikke -x-
Martijn en Dieuwke




- REACTIES -

14 oktober 2017 04:55 | Door: Peter
Hoi Martijn en Dieuwke,
Prima samenvatting van jullie reis, ons vergelijkings materiaal is eigenlijk alleen maar India.
Onze conclusie is ook niet klagen in Nederland count your blessings en het gras bij de buren is heel vaak niet echt en zeker niet groener!!!!!!!!!!!!!!
Goede thuis reis gewenst en zien jullie ergens in December
Peter en Margreet uit een nat en warm India.

14 oktober 2017 08:59 | Door: Miranda
Ben ik weer hahaha. Maar vind de verhalen erg leuk en interessant om te lezen. En idd het gras lijkt vaker groener bij de buren. Maar ieder huis heeft zijn kruis. Nergens is het perfect. En wat is de tijd snel gegaan en wat hebben jullie veel gedaan. Thuis eerst even bijkomen. ;-)

14 oktober 2017 09:05 | Door: ma
Jullie hebben inderdaad heel veel meegemaakt, in 8 maanden tijd leren zeilen, surfen en zelfs je vliegbrevet gehaald, bijna niet voor te stellen. Maar ook heel veel gevaarlijke dingen, midden in de nacht vastzitten in IJsland, het zeilongeluk, het surfongeluk, gelukkig allemaal goed afgelopen. Maar deze 8 maanden zullen jullie nooit vergeten. Maar wij zijn wel heel erg blij als jullie weer veilig geland zijn in ons kleine Nederlandje. Het zal wel heel erg wennen zijn, vooral het verkeer als ik jullie verhaal nu lees.
Dikke kus, pa en ma

14 oktober 2017 11:28 | Door: "tante" Wilma
Hallo Martijn en Dieuwke,
Dat zal wel even afkicken worden als jullie terug zijn in ons koude kikkerlandje. Het is inderdaad overal wat en dat is hier niet anders. Ik denk dat we het hier ook niet zo slecht hebben getroffen, al gaat het zeker niet overal goed mee. Maar Oost, West, Thuis Best! Ik vond het leuk om jullie verslagen te lezen, was net een spannend boek. Dus dat zal ik zeker gaan missen. Geniet nog van de laatste dagen en blijf voorzichtig! Een hele veilige terugvlucht gewenst!

14 oktober 2017 21:45 | Door: Martin&Gijsje
Hey lieverds,
Het is bijna zover: jullie komen weer huiswaarts. Wat een prachtige dingen hebben jullie gezien en beleefd. Dat vergeet je niet zo snel meer. Hoop dat jullie je draai ook in Nederland weer kunnen vinden. Het is inderdaad hier zo gek nog niet. Mooie verhalen hebben jullie geschreven met mooie foto’s die je nog jaren kunt terug zien. Tot volgende week Dieuwke en Martijn. De koffie staat klaar en een gewoon Nederlands speculaasje erbij. Groet, pa en ma.

15 oktober 2017 17:17 | Door: LL
Hi Dieuw, Martijn,
Vond het heel leuk mee te lezen. Ook leuk om te horen straks, maar na zoveel maanden valt niet alles meer zo terug te vertellen. Dus zeker ook voor jullie zelf leuk om te bewaren deze verhalen.
Tot snel!
Liefs, Lilan

16 oktober 2017 11:23 | Door: Anne L.
Lieve Dieuwke en Martijn,
Wat een verhalen en wat een avonturen! Ik was een van die stiekeme lezers die genoot van alle verhalen maar nooit wat schreef ;-) Maar erg leuk om op deze manier een beetje mee te kunnen leven met jullie reis.
Hele goede reis terug en hopelijk tot snel!
Liefs,
Anne

16 oktober 2017 22:57 | Door: Marjoleine
Geweldig genoten van jullie verhalen! Dank jullie wel!

19 oktober 2017 21:23 | Door: Familie Kroon uit Abcoude
Beste Dieuwke en Martijn,
Wat hebben wij genoten van jullie uitgebreide reisverslagen en wat een avonturen hebben jullie beleefd!!
Mooi hoor,wat een ervaringen!
Jullie durfden wel alles en jullie hebben erg veel bijgeleerd de afgelopen maanden!
Nu weer terug naar Nederland,is ook wel weer fijn!!
Maar deze reis zal altijd in jullie gedachten blijven!
Heel hartelijk bedankt dat wij zo getuigen konden zijn van jullie geweldige reis!!!!
Groetjes van Jan en Annemieke, Arno en Moniek

21 oktober 2017 14:55 | Door: Harry en Clazien Middelbos
lieve Dieuwke en Martijn,
wat een prachtige verslagen en foto's kwamen er voorbij .
het getuigd van een fikse dosis lef , als je zoiets durft / doet. deze oudjes doen het jullie niet na!!
Welkom thuis, rijk met alle herinneringen, rijk weer in de buurt van jullie ouders en familie.
succes met het oppakken van de draad, woonruimte en werk.
dank je wel voor het meekijken !
groetjes uit Heelsum
Clazien en Harry