IJSLAND - Hvammstangi to Siglufjoldur

Na een mooie eerste kennismaking met IJSLAND en een paar dagen wennen aan het klimaat, het idee van een wereldreis, de hoge prijzen etc etc zijn we na onze officiële eerste week van onze wereldreis eigenlijk al helemaal gewend aan het land en we vinden het fantastisch!!

BLONDUOS
Na ons vorige reisverslag stond Akureyri op de agenda, hier hadden we onder andere het 'dogsledding' geboekt. Dit hadden we al in oktober vanuit Nederland geboekt, zonder reservering bijna onmogelijk om dat lastminute te doen, zelfs deze data was al wat lastig, en het is nu buiten hoogseizoen.

Op de weg naar Akureyri zijn we via Blönduós gereden, dit lag op de route, en je zou hier heel mooi paard kunnen rijden. De omgeving was hier echt prachtig, we hebben hier door de sneeuw een uur of twee paardgereden op twee IJslandse paarden. De paarden staan bij paardenliefhebbers bekend om hun rustige draf waarbij het gezegde luidt dat de Noren ze zo hebben gefokt, dat zelfs bij het berijden in draf, de Vikingen hun biertje rustig konden drinken zonder te morsen!
Wel..mooi gezegde, maar ik kreeg van onze gidsen -twee Duitse meiden die in IJsland werkte op de manege- waarschijnlijk een paard met een hernia, bij galop stuiterde ik alle kanten op, en tegen de tijd dat ik de 'tip' kreeg om tijdens galop wat in de stijgbeugels te staan, in plaats van in het zadel te blijven zitten, had ik al een paar ballen als citroenen. Het paard van Dieuwke bleef wel erg rustig in galop, die vermaakte zich uiteraard prima..
Onze gidsen vertelden dat de IJslandse paarden 5 soorten van galop / draf kenden, en dat mijn paard nou toevallig de meest vervelende had gekozen, ik vroeg mij af of dit niet gewoon een zesde variant was, freestyle ofzo..
Maar het was echt prachtig, zo door de immens grote omgeving van bergen en sneeuw!

DOGSLEDDING
Bij aankomst in Akuyeri konden we ook eindelijk ons mooie huisje bekijken, dit hadden we ook tijdens de boeking in oktober direct meegeboekt via Airbnb...we denken zomaar dat dit ons mooiste verblijf gaat worden tijdens de gehele wereldreis, zowel qua ligging als locatie!
Hier werden we opgehaald de Stefan, de reisleider van onze 3-daagse tour van 'dogsledding' en wat andere activiteiten.
De eerste run met de honden een aparte ervaring, om wat voor reden dan ook hadden zowel Dieuwke als ik een soort van plaatje in ons gedachten dat er een soort van arrensleetje klaar zou staan, met een kleedje erbij en dat 1 iemand achter die slee, en wij lekker onder het warme kleedje die honden het werk laten doen. NIET DUS...we werden direct aan het werk gezet en het was een eenmanssleetje waarbij je dus direct zelf controle over de honden moest gaan nemen!
Onze reisleiders, een Duitser en een Fransman (het begon nu wel op te vallen dat al onze gidsen / reisleiders Europees waren, en er nog geen IJslander aan te pas was gekomen) haalden de huskies uit de boxen dit in de autotrailer was ingebouwd. Per slee kregen we 3 honden, Dieuwke en ik hadden allebei onze eigen slee. De gidsen legden uit dat wanneer we gereed waren, hun in de jeep voor ons gingen rijden, en dat de honden hun zouden volgen. De route stond dus vast, maar het tempo had je zelf in de hand.. "je moet die honden een beetje aanmoedigen" zegmaar
Als de huskies eenmaal klaarstaan om te gaan rennen, dat worden ze ineens heel ongeduldig, ze gaan dan keihard 'janken' als wolven, echt een aparte ervaring! De gidsen renden dan ook zo snel mogelijk naar de wagen om te gaan rijden, waarbij de honden dus ook hun energie even kwijt konden!
Je haalt zomaar snelheden van wel 25km/uur, dat voelt vrij rap als je op zo'n sleetje staat, en dan steeds die namen van die honden roepen om ze aan te moedigen, heel tof!
Na afloop mochten we mee naar de kennel, die honden zijn ZO LIEF, en ZO SPEELS, als je maar even op de grond ging zitten, dan had je er zo vier om je heen springen en kroelen!
De derde dag kwam er een Zwitser mee als begeleider, die vond het leuk om eens wat nieuws te proberen met de honden, waarom slechts 3 per slee, als je er ook 6 aan een slee kunt binden!? Dus dat werd onze nieuwe uitdaging, hun waren ook benieuwd, want 'dogsledding' is voor de honden ook echt teamwork, het gebeurd wel eens dat een husky door de andere huskies wordt verstoten, omdat deze b.v. te langzaam is geworden door leeftijd ofzo.
Het ging echter prima! Tijdens de rit van Dieuwke ben ik met mijn camera op de aanhanger gesprongen, en hoewel we met zo'n 30 km/u door de bergen alle kanten op werden geslingerd, zijn er toch een aantal prima foto's uitgekomen!

REISLEIDERS
Het valt tot nu toe op dat al onze reisleiders / gidsen van Duitsland, Frankrijk, Zwitserland komen, en nog niemand van IJsland! Terwijl de IJslanders allemaal prima Engels spreken.. Het zal ongetwijfeld komen door de lage populatie van 325.000 met een toeristenaantal van ca. een miljoen!
Toch zijn hun verhalen allemaal mooi en inspirerend, zoals Stefan, onze Duitse gids. Voorheen was hij gewoon koerier in Duitsland, en besloot een 'aroundtheworld' vliegticket te kopen, om te gaan reizen. Zijn eerste stop was IJsland..dit was inmiddels drie jaar geleden! Alle landen van zijn ticket staan nog open, niets geen ervaring met honden etc, maar gewoon ervoor gegaan en direct in IJsland gevonden waar hij naar op zoek was.
Voor de Zwitser en de Fransman idem dito verhalen, erg leuk om te horen, allemaal een beetje onze leeftijd en een heel leuk team zo. Op de laatste dag hebben we met zijn allen op hun verblijf doorgebracht, superleuk, en op het gebied konden we 's avonds relaxen op de spa!

ELFJES EN TROLLEN
Een onderdeel van de 3-daagse tour was ook een wandeling door een door lava getroffen gebied. Dit soort gebieden hadden we al eerder gezien, in de dagen ervoor, een soort maanlandschap lijkt het wel.
Stefan was mee als gids en vertelde dat diverse stenen een soort van beeltenis hadden, b.v. de steen die lijkt op een mensenhoofd. We liepen zo een rondje, en ik kreeg het vermoeden dat zijn fantasie wat op hol sloeg, want bij iedere steen kwam er wel een andere beeltenis naar voren. Hij was net een broodje aan het eten, dus ik vroeg maar of hij misschien wat 'mushrooms' als beleg had...
Maar het tegendeel was waar, hij gaf aan dat de IJslanders deze beeltenissen toekennen, omdat zij voor een groot deel nog geloven in Elven en trollen. Oke...hahahaha, moet niet gekker worden hier! Maar we kregen een verhaal van Stefan dat de IJslanders hierin zijn gaan geloven, omdat het hun toch wel heel erg vaak tegenzit (denk alleen al aan de vulkaaruitbarstingen)
Als klap op de vuurpijl was het hoogtepunt toch wel, dat zelfs bouwplannen moeten worden voorgelegd aan een soort van ministerie van trollen, om er zeker van te zijn dat er geen trollen en elven op dit gebied wonen. En als dit volgens de 'trollenkenner' zo is, dan moet er een verzoek neergelegd worden of de trollen willen verhuizen. Bij een eventuele verhuizing blijft dit nieuwe gebied dan van de trollen.
AWKWARD!! Tuurlijk...ff een kleine 'factcheck' op Google gaan doen toen ik weer internet had, maar je staat versteld hoeveel er van te vinden is!! En sinds vandaag zijn we in een nieuw plaatsje, en bij een lokaal koffietentje zag ik bij toeval een artikel over dit fenomeen, zelfs bouwplannen moeten in blauwdruk en usb-stick gedeponeerd worden bij 'trollengebied' voor goedkeuring en ter informatie! whahahahahaha, oja, en dat ca. 80% van de IJslanders niet ontkend dat er elven of trollen zijn, en dat veel IJslanders wat beledigd zijn als buitenlanders hier lacherig over doen..tja.

NOORDERLICHT
Op ons verlanglijstje staat het 'noorderlicht' nu hoog bovenaan! Eigenlijk wilde we het hele eiland als een grote ronde rond gaan crossen, maar via een App houden we nu in de gaten waar de kans op het noorderlicht het grootste is, dit hield voor ons in dat we zijn uitgeweken naar Siglufjöldur.
Voor het noorderlicht heb je twee dingen nodig, een zonnestorm en GEEN bewolking. We zijn hier nu aangekomen, en het is een grote storm hier! Bij onze nieuwe airbnb hebben ze net verteld dat ze op de radio aangeven dat vele wegen in IJsland nu afgesloten zijn, omdat toeristen waarschijnlijk de nieuwsberichten niet verstaan, en het te gevaarlijk is ze zomaar te laten rijden.
Om moest net de camera uit de auto halen, en kon bijna niet eens lopen zo hard waait het! Vanmorgen zagen we al een waarschuwing bordje bij de lokale VVV.

Nahja..wat extra tijd voor een berichtje en wat foto's dus maar:-)