JAMAICA – Montego Bay to Kingston

Inmiddels weer een week verder, na een week van 100% totale afzondering in een Jamaicaans resort in Montego Bay hebben we de reisdraad weer opgepakt.
Al reizende naar Kingston kom je direct weer tot de conclusie dat een resort niet ons ding is, nou ja, max een weekje per jaar dan. Maar wanneer je op pad bent, dan zie je een land pas echt. De resort is maar een ‘onecht’ stukje Jamaica, gemaakt voor de rijke Jamaicanen en toeristen, niet echt de majority van het land dus..
Buiten die grenzen van dat stukje luxe en comfort, zie je pas de grote contrasten met arm en kansloos.
Bij een vraag waar we een pinautomaat kunnen vinden aan een medewerker bij een winkeltje waar we net wat drinken hadden gekocht, direct als antwoord “Be carefull!”.
Een postpakketje versturen waarbij je in een briefje voor de douane aan moet geven hoeveel waarde er in het pakketje zit, direct als antwoord “fill in NO VALUE, otherwise they take it..”
De meeste winkeltjes hier, alle koopwaar ligt achter glas, met daarvoor een stalen frame. Betalen kan alleen via een klein doorgeef ruitje, waarna je de producten in ontvangst kunt nemen.
Tja, dan ga je je toch snel afvragen hoe het zit en hoe het zo gekomen is.

LOCALS?!
Hoewel het land nu dik in de rode cijfers staat, was het ooit een welvarend, strategisch goed liggend land! Jamaica, in 1494 ontdekt door Columbus werd vanaf de 16e eeuw door de Spanjaarden aardig geëxploiteerd op basis van goederen als suiker.
Voor zover je nog kunt spreken over ‘oorspronkelijke bewoners..locals’, tja, die zijn allemaal in die periode zo’n beetje wel gesneuveld door b.v. de besmettelijke ziekten die via de schepen werden aangevoerd vanuit Europa en Afrika.
Uit Afrika kwamen de slaven, gemiddeld zo’n 10 slaven op één Europees. De slaven die aankwamen waren nog de ‘gelukkigen’, want een groot deel stierf natuurlijk al tijdens die lange tochten overzee.
Je kunt dus wel zeggen dat de huidige bevolking van bijna 3 miljoen Jamaicanen dus voornamelijk Afrikaanse roots heeft, wat je in het straatbeeld natuurlijk terugziet.
De macht over Jamaica is na Spanje overgegaan naar Engeland, waarbij Jamaica pas onafhankelijk is geworden in 1944.
Maar er valt nu niet echt te zeggen dat Jamaica het heft goed in eigen hand heeft genomen en op basis van een juiste visie bepaalde stappen heeft genomen.
Voorbeeld hiervan is bijvoorbeeld het systeem van onderwijs, dat heeft hier jammergenoeg weer een prijskaartje wat niet voor iedereen is weggelegd. Prive scholen, dat zijn de juiste scholen, en voor de rest, tja, de government school. En daar kun je dan als kind wel je stinkende best doen, maar de betere banen gaan toch weer naar degenen met de rijkere ouders die de hoger aangeschreven prive scholen wél konden betalen.
Het klinkt bijna Indiaas, het kastenstelsel waarbij je letterlijk geboren voor een dubbeltje.. geen kasten dan, maar gevormd door de bankrekening van je ouders.
En banen, die liggen niet bepaald voor het oprapen, een werkeloosheid van 14 procent!...tja, en dat zegt dan meteen weer wat over de hoge criminaliteitscijfers…
Ik vond het dan ook niet gek toen ik toevallig een gesprek opving dat er zo’n 6 miljoen ‘Jamaicanen’ geëmigreerd, dat is 2 op de 3! Geen idee of het waar is, maar ik zou er niet gek van opkijken.

LEGALIZE IT
Wat hier echt een aanrader en een beleving is, de bus eens pakken! Alleen het feit al dat er eigenlijk nergens echt aangegeven bushaltes zijn, of iets van ‘timetables’. De bus komt gewoon, vaak wel 3 keer per uur! En wil je meerijden, dan gewoon je hand opsteken, en ziedaar…de nieuwe tijdelijke bushalte is gecreëerd!
En tijdens het wachten toetert iedere langskomende auto wel een keer of je misschien met hun mee wilt rijden, tja, dan halen ze de benzinekosten er weer een beetje uit. Maar dat is wat ons betreft toch net even een iets te groot risicootje, net als ’s avonds reizen, nee, als we weggaan, dan willen we zeker om 4 uur aan de terugreis beginnen:-)
Een goed alternatief zijn wel de minibusjes die vaak net voor de bus uit rijden, om de eerste klanten al weg te kunnen kapen. Keiharde boom-boom bass muziek, opdringerige vent die al half uit de bus staat naar mensen te zwaaien om mee te rijden. Altijd standaard 100 Jamaicaanse Dollar, omgerekend ca. 70 eurocent, hoe lang je ook meerijdt, of dit nu 2 minuten of twee en half uur is!
Maar die minibusjes zijn net iets leuker, plaats voor 30 man, standaard volgestouwd met 50 man! Een schokdemper is niet nodig (zit er ook niet), daar zorgen de beats van de muziek wel voor, en die vliegen ook alle kanten op, laatst al het hele repertoire van Whitney Houston, maar ook Chris de Burgh, allerlei ‘guilty pleasures’, echt heel grappig!
Met de eerste rit zijn we naar de markt van Kingston gegaan, in het oude centrum. Behalve een drukke markt met uiteraard alle merken als Gucci en Calvin Klein was dit wat mij betreft ook meteen de grootste OPENBARE COFFEESHOP die ik ooit het gero……ehh gezien!!
Er is nu -heel vooruitstrevend- een GEDOOGBELEID in Jamaica! Je mag wat grammetjes op zak hebben, zegmaar voor één jointje, zolang je het maar niet in iemand zijn gezicht uitblaast haha! Wel…op die markt blies iedereen het in elkaars gezicht, dus dat zal de bekende uitzondering op de regel wel weer geweest zijn…

SURFING JAMAICA
Sinds vorige week zitten we nu op het SURFCAMP net buiten Kingston. Bij aankomst probeerden we ons nog wat terug te herinneren wat wij bij een surfcamp voor verwachtingen hadden. Nou ja, eigenlijk wel regel één voor een wereldreis, wees flexibel in je verwachtingen en alles loopt altijd precies een beetje anders, maar dat maakt het ook altijd wel weer reuzeleuk!
Maar de eerste andere gast in het surfcamp zat op een plastic stoeltje bij het bar/eetgedeelte van het kamp. Alles uiteraard geheel in Bob Marley style, bamboo paaltjes met wat zinken sheets erop en je hebt een hut.
Maar we zeiden even gedag tegen die gast, hij knikte wat en keek weer stoïcijns voor zich uit, ik vond z’n mond zo extreem strak staan, helemaal kaal, ergens in de 40.. dat ik dacht dat hij misschien wel ziek was, misschien een patiënt die hier nog even van zijn laatste reis geniet ofzo.
Bleek een verkeerde inschatting, die Canadees stond gewoon ZO ONTZETTEND strak van die sterke Jamaicaanse WIET -de soort is hier Ganja- ..100% zo in het vloeitje zegmaar…we hebben hem nog geen dag anders gezien dan de dag dat we hier aankwamen, en hij zit hier al vanaf februari!!! Kan voor geen reet surfen waarschijnlijk, maar heeft de tijd van zijn leven zo zegt hij iedere dag! Brabbelt iedere dag aan een tafeltje wat voor zich uit, helft versta je niet eens, begint soms dan weer keihard te lachen.. nogal een portret zegmaar!

Bij ons gaat het surfen gelukkig wel iedere dag een stukje beter! Een uurtje op zo’n plank is meteen een gehele workout, want je bent meer op dat water aan het peddelen, dan dat je eindelijk eens op zo’n golf staat! En dat is ook nog een hele techniek van timing en snel opstaan, voornamelijk door een soort van push-up beweging.
Vandaag kwam er voor een uurtje een gast vanuit Amerika aan om een uurtje bij ons kamp te surfen (voor de rest zijn er niet veel gasten nu, geen hoogseizoen..) Bleek de trainer te zijn van TEAM USA van de atletiek in Amerika, die waren voor een trainingskamp in Jamaica.
Wij waren steeds maar aan het oefenen om eens zo’n golf te pakken, op een gegeven moment vroeg hij of hij me misschien even kon helpen. Oké, kwam een golf aan, meteen op zijn Amerikaans: “OKAY MARTIN, THIS IS YOUR WAVE!! GET READY, START PEDDELING, YOU CAN DO IT, COME ON!! PEDDLE HARDER!!....en ja hoor, na een ochtend van mislukte pogingen, direct languit staand op die plank! Hij voluit juichen, leuk moment! Dieuwke had vanaf de kant nog wat foto’s gemaakt, die hebben we hem doorgemaild, uiteraard wel mijn ‘JOB4LIFE’ mailaccount gebruikt, je weet maar nooit:-)
Bij terugkomst in het surfcamp bleek Dieuwke nog een kleine verstekeling in haar surfschoentjes meegenomen te hebben. Bij het aandoen die ochtend vond ze al wat prikken in die schoen, vervelende steek, dus even uit die schoen, kijken of er wat steentjes uitrollen ofzo. Maar niets van dat, dus maar lekker twee uur gaan surfen dan. Bij terugkomst spoelde ze zich even uit onder de douche, waarna ze me ineens riep. Bleek uit die surfschoen toch ineens een SCHORPIOEN van zo’n 7cm te vallen!! Inmiddels dood, maar dat verklaarde die steek van de ochtend dus wel even!!!!! We hebben uiteraard meteen een grondige inspectie gedaan voor wat rare verkleuringen, steken, etc, maar niets te zien! Het is inmiddels alweer 7 uur later en ze zit hier nog steeds rustig een boekje naast me te lezen, niets van schuimbekken of wat dan ook, maar dat was toch wel even eng!...Nahja, hebben we dat ook maar weer meegemaakt, kan weer van de lijst:-)

ONE LOVE!