CANADA - Belleville
Blijf op de hoogte en volg Martijn
09 September 2017 | Canada, Kingston
"Close your eyes, hands on your knees" Klinkt als een foute pornofilm, maar dat was DE zin van deze week!
Een rare pet op met 3 kleppen waardoor je niet meer door de cockpit naar buiten kunt kijken als je je ogen open mag doen, en dan begint het...
Eerst maakt de instructeur je evenwichtgevoel 'onklaar'. Dus allerlei rare korte en steile en langzame bochtjes waardoor die vloeistof tussen je oren twijfelt of je nou rechtop of ondersteboven zit. Een soort VillaVolta 8.0 op een kilometer hoogte en dan ineens: "You are in control.."
SPIRAL DIVE
Ogen open, buiten niets te zien door dat petje, 12 instrumenten voor je die allerlei drukke capriolen uitmaken, en voelend dat er iets totaal mis gaat met veel snelheid!
Oke, focus, ATTITUDE indicator, vliegtuigje staat in hoek van 45gr met de horizon en ook qua middelpunt ver onder de horizon. --> SPIRAL DIVE, we gaan nu dus als een komeet circelend op de afgrond af..--> Throttle idle, level the wings, climb attitude, wait for 70knots on Airspeedindicator, full power, carburateheat cold. --> het meeste van de stapjes in de eerste seconde!
Zo ver zijn we nu! Het vliegen tijdens deze training lijkt af en toe maar bijzaak, dat kunnen we ook wel, maar altijd 100% voorbereid zijn om wat zou kunnen komen, en dan geen milliseconde te verliezen door getreuzel of onkunde!
Met regelmaat tijdens het vliegen, als je even lekker 'straight en level' vliegt...ineens de instructeur die de gashendel eruit trekt en droogt zegt "Oje, Engine failure..." Tja, dan weer direct uit reflex trimmen die kist om niet onnodig hoogte te verliezen en de procedures volgen om ergens zo veilig mogelijk het vliegtuigje aan de grond te krijgen, al bezig zijnde ook nog je medepassagiers even rustig briefen dat we neerstorten en dat je een 'trained professional' bent dus vooral rustig blijven etc etc.
SOLO
We hebben er beiden onderhand zo'n 25 vlieguren op zitten en vinden het nog steeds een van de meest intensieve trainingen die we ooit hebben gedaan! Zowel qua vlieglessen als de bak met theorie die je moet weten. Hoewel we nog niet alle stof hadden bekeken hebben we wel deze week ons 'WRITTEN EXAM' gemaakt, een 3uur durende nachtmerrie toets van 100 vragen over airlaw, metereology, navigation en general knowledge waarbij je voor alle onderdelen voldoende moet scoren. Bij een onvoldoende op 1 van de onderdelen houdt in dat de gehele toets opnieuw gemaakt moet worden, hier moet dan weer een periode tussen zitten, wat voor ons natuurlijk niet tot de mogelijkheden behoorde.
Dus weken zitten blokken, gewichtsberekeningen van vliegtuigen, koersbepalingen, windberekeningen, en te veel kennis verspreid over 400uur film in een Canadees jasje. Maar we hebben het gehaald!!!!
Na het behalen van deze toets (het laatste obstakel tot onze uiteindelijke vliegtest) zaten we toch inmiddels wel vol vertrouwen dat we het allemaal gaan halen tot de 26e van deze maand!
Enige zorg, na alweer 4 weken zijn we NOG STEEDS NIET SOLO gaan vliegen. Steeds nog de instructeur naast ons op de bank...ons gevoel is nu toch wel meer en meer dat we er klaar voor zijn en we begonnen ons dan ook af en toe wel wat onzeker te voelen hierover! En dan ook steeds het geneuzel dat er maar 1 vliegtuig is (de andere staat alweer twee weken stil voor onderhoud).
Maar zo'n gesprek is wat gevoelig, je kunt je voorstellen dat als je op je strepen gaat staan voor een solo, je bij ieder misstapje in het vliegtuig een "ZIE JE WEL, DAAROM BEN JE ER NOG NIET KLAAR VOOR.." reactie krijgt en vliegen is toch ook wel erg 'comfort en vertrouwen' gebonden. Dus natuurlijk kwam het af en toe eens ter sprake, maar steeds een 'nog net niet klaar voor' reactie.
Sinds deze week heeft het enig over gebleven vliegtuig ook een klein kuurtje, niets ernstig, maar moet verholpen worden. Dat gaat alleen weer zo krakkemikkig dat dit alweer twee volle dagen aan lessen heeft gekost:-(
Eergisteren mocht Dieuwke ineens haar 'crosscountry' doen, normaal hoor je dit een dag van tevoren zodat je dus een vliegroute uit kunt stippelen, wind en benzine berekeningen, inbel informatie van het andere vliegveld, etc.
Maar ze hoorde het een minuut voor het instappen, dus niets van dat alles!? De route bleek een route om het vliegtuig bij een andere hangar af te leveren, om het kuurtje te verhelpen. De terugreis moest maar met de auto, anderhalf uur terug zegmaar, om 40 minuten 'straight en level' gevlogen te hebben wat ALLANG in ons repertoire zat. Bij terugkomst was het ons wel duidelijk, Dieuwke mocht maar even meevliegen zodat ze nog wat aan dit noodzakelijke, te lang uitgestelde tripje naar de garage konden verdienen...uurtje vliegen kost ons 170 euro..
Gisteren hebben we dit toch even aan Tony, onze hoofdvlieginsprecteur, aangegeven dat dit niet chique is, en meteen maar gevraagd waarom onze eerste solo nu zo lang duurt.
Als een mokerslag, maar we kregen het verhaal dat onze Medical gewoon nog niet binnen was, en dat we daarom niet solo mogen vliegen, hoewel we er wel al klaar voor zijn!
En de medical hebben we 16 augustus al gehad!! Heeft iemand zitten slapen en daarom zijn de resultaten niet tijdig bij Transport Canada neergelegd, de instantie die hier zijn uiteindelijk de goedkeuring op moet geven. Kan nog een paar dagen tot anderhalve week duren...dat opgeteld tot de tijd die we uiteindelijk nog hebben hier...nou, we geloven niet meer in sprookjes dus dat gaat niet meer lukken.
We hebben per direct de stekker eruit getrokken en de geldkraan dichtgedraaid. Tony vroeg nog even of we met hem naar buiten liepen en vroeg of we een mailtje naar George wilde sturen met de reden van onze afzegging. "Please write that the plaines were not ready and the maintenance had to be done earlier....owh, and don't mention about the medical.." Nou, sinds ik zindelijk ben werken dit soort verzoeken op mij altijd als een rode lap op een stier.... werd wel erg makkelijk duidelijk wie er had zitten slapen met onze medical papieren waarbij wij maar aan het lijntje zijn gehouden.
Wij gaan een weekendje lekker bijkomen bij de Niagara Falls! Het is niet anders, de uren die we hebben gemaakt staan in ons logboek en blijven altijd staan, we kunnen vliegen, toets blijft twee jaar geldig..we zien wel hoe we het ooit af gaan maken...-x-
"Dear George,
Regarding our intentions to succeed with our PPL unfortunately we have to inform you that we stop our trainingprogram from this moment.
The reason is we have no faith anymore to have a fair chance with the limited time which is remaining.
When we decided to start this little adventure some months ago in Jamaica, we just put all our cards on the table and just asked if we could do it in 4-6weeks.
Well, I am convinced it is possible to do so, but with just one airplane and the days we are spoiling now..not anymore!
Since day one (4 weeks ago...) the stallhorne is not working which is finally beeing repaired now.
The plane GHZJ is just bad luck and of course we understand that nobody wishes for this circumstamces but last week you told me that there was going to be another plane and we could go solo.
Well, again no extra plane this week and still the stallhorne isn't fixed. And the solution for this LACK OF MANAGEMENT..bringing Dieuwke to Smitthsfall -or whatever the place being called- mentioned 1 minute before as 'a crosscountry lesson' but in my opinion just a way to save a few bucks on the fuel and make some money out of this stupid situation.
Instead of putting your cards on the table that the situation regarding our PPL is NOT under control and that it is already a mission impossible, you are keeping us on the leash.
Last tuesday you asked me to call about our medical, and when I was informed that our medical results where only recieved last week on friday (and the test was done on the 16th), for me this was definitely a RED FLAG! Even more after Transport Canada told to call back after a week... but even this moment we were not informed that this was the biggest problem regarding our 'upcoming solo'!
From day one doing our PPL we are studying day and night and proof is our results in all the tests we did so far.
We are really disappointed that you just kept us as a couple of milky cows without informing us in a proper and grown up way.
Regards,
Martijn and Dieuwke"
Een rare pet op met 3 kleppen waardoor je niet meer door de cockpit naar buiten kunt kijken als je je ogen open mag doen, en dan begint het...
Eerst maakt de instructeur je evenwichtgevoel 'onklaar'. Dus allerlei rare korte en steile en langzame bochtjes waardoor die vloeistof tussen je oren twijfelt of je nou rechtop of ondersteboven zit. Een soort VillaVolta 8.0 op een kilometer hoogte en dan ineens: "You are in control.."
SPIRAL DIVE
Ogen open, buiten niets te zien door dat petje, 12 instrumenten voor je die allerlei drukke capriolen uitmaken, en voelend dat er iets totaal mis gaat met veel snelheid!
Oke, focus, ATTITUDE indicator, vliegtuigje staat in hoek van 45gr met de horizon en ook qua middelpunt ver onder de horizon. --> SPIRAL DIVE, we gaan nu dus als een komeet circelend op de afgrond af..--> Throttle idle, level the wings, climb attitude, wait for 70knots on Airspeedindicator, full power, carburateheat cold. --> het meeste van de stapjes in de eerste seconde!
Zo ver zijn we nu! Het vliegen tijdens deze training lijkt af en toe maar bijzaak, dat kunnen we ook wel, maar altijd 100% voorbereid zijn om wat zou kunnen komen, en dan geen milliseconde te verliezen door getreuzel of onkunde!
Met regelmaat tijdens het vliegen, als je even lekker 'straight en level' vliegt...ineens de instructeur die de gashendel eruit trekt en droogt zegt "Oje, Engine failure..." Tja, dan weer direct uit reflex trimmen die kist om niet onnodig hoogte te verliezen en de procedures volgen om ergens zo veilig mogelijk het vliegtuigje aan de grond te krijgen, al bezig zijnde ook nog je medepassagiers even rustig briefen dat we neerstorten en dat je een 'trained professional' bent dus vooral rustig blijven etc etc.
SOLO
We hebben er beiden onderhand zo'n 25 vlieguren op zitten en vinden het nog steeds een van de meest intensieve trainingen die we ooit hebben gedaan! Zowel qua vlieglessen als de bak met theorie die je moet weten. Hoewel we nog niet alle stof hadden bekeken hebben we wel deze week ons 'WRITTEN EXAM' gemaakt, een 3uur durende nachtmerrie toets van 100 vragen over airlaw, metereology, navigation en general knowledge waarbij je voor alle onderdelen voldoende moet scoren. Bij een onvoldoende op 1 van de onderdelen houdt in dat de gehele toets opnieuw gemaakt moet worden, hier moet dan weer een periode tussen zitten, wat voor ons natuurlijk niet tot de mogelijkheden behoorde.
Dus weken zitten blokken, gewichtsberekeningen van vliegtuigen, koersbepalingen, windberekeningen, en te veel kennis verspreid over 400uur film in een Canadees jasje. Maar we hebben het gehaald!!!!
Na het behalen van deze toets (het laatste obstakel tot onze uiteindelijke vliegtest) zaten we toch inmiddels wel vol vertrouwen dat we het allemaal gaan halen tot de 26e van deze maand!
Enige zorg, na alweer 4 weken zijn we NOG STEEDS NIET SOLO gaan vliegen. Steeds nog de instructeur naast ons op de bank...ons gevoel is nu toch wel meer en meer dat we er klaar voor zijn en we begonnen ons dan ook af en toe wel wat onzeker te voelen hierover! En dan ook steeds het geneuzel dat er maar 1 vliegtuig is (de andere staat alweer twee weken stil voor onderhoud).
Maar zo'n gesprek is wat gevoelig, je kunt je voorstellen dat als je op je strepen gaat staan voor een solo, je bij ieder misstapje in het vliegtuig een "ZIE JE WEL, DAAROM BEN JE ER NOG NIET KLAAR VOOR.." reactie krijgt en vliegen is toch ook wel erg 'comfort en vertrouwen' gebonden. Dus natuurlijk kwam het af en toe eens ter sprake, maar steeds een 'nog net niet klaar voor' reactie.
Sinds deze week heeft het enig over gebleven vliegtuig ook een klein kuurtje, niets ernstig, maar moet verholpen worden. Dat gaat alleen weer zo krakkemikkig dat dit alweer twee volle dagen aan lessen heeft gekost:-(
Eergisteren mocht Dieuwke ineens haar 'crosscountry' doen, normaal hoor je dit een dag van tevoren zodat je dus een vliegroute uit kunt stippelen, wind en benzine berekeningen, inbel informatie van het andere vliegveld, etc.
Maar ze hoorde het een minuut voor het instappen, dus niets van dat alles!? De route bleek een route om het vliegtuig bij een andere hangar af te leveren, om het kuurtje te verhelpen. De terugreis moest maar met de auto, anderhalf uur terug zegmaar, om 40 minuten 'straight en level' gevlogen te hebben wat ALLANG in ons repertoire zat. Bij terugkomst was het ons wel duidelijk, Dieuwke mocht maar even meevliegen zodat ze nog wat aan dit noodzakelijke, te lang uitgestelde tripje naar de garage konden verdienen...uurtje vliegen kost ons 170 euro..
Gisteren hebben we dit toch even aan Tony, onze hoofdvlieginsprecteur, aangegeven dat dit niet chique is, en meteen maar gevraagd waarom onze eerste solo nu zo lang duurt.
Als een mokerslag, maar we kregen het verhaal dat onze Medical gewoon nog niet binnen was, en dat we daarom niet solo mogen vliegen, hoewel we er wel al klaar voor zijn!
En de medical hebben we 16 augustus al gehad!! Heeft iemand zitten slapen en daarom zijn de resultaten niet tijdig bij Transport Canada neergelegd, de instantie die hier zijn uiteindelijk de goedkeuring op moet geven. Kan nog een paar dagen tot anderhalve week duren...dat opgeteld tot de tijd die we uiteindelijk nog hebben hier...nou, we geloven niet meer in sprookjes dus dat gaat niet meer lukken.
We hebben per direct de stekker eruit getrokken en de geldkraan dichtgedraaid. Tony vroeg nog even of we met hem naar buiten liepen en vroeg of we een mailtje naar George wilde sturen met de reden van onze afzegging. "Please write that the plaines were not ready and the maintenance had to be done earlier....owh, and don't mention about the medical.." Nou, sinds ik zindelijk ben werken dit soort verzoeken op mij altijd als een rode lap op een stier.... werd wel erg makkelijk duidelijk wie er had zitten slapen met onze medical papieren waarbij wij maar aan het lijntje zijn gehouden.
Wij gaan een weekendje lekker bijkomen bij de Niagara Falls! Het is niet anders, de uren die we hebben gemaakt staan in ons logboek en blijven altijd staan, we kunnen vliegen, toets blijft twee jaar geldig..we zien wel hoe we het ooit af gaan maken...-x-
"Dear George,
Regarding our intentions to succeed with our PPL unfortunately we have to inform you that we stop our trainingprogram from this moment.
The reason is we have no faith anymore to have a fair chance with the limited time which is remaining.
When we decided to start this little adventure some months ago in Jamaica, we just put all our cards on the table and just asked if we could do it in 4-6weeks.
Well, I am convinced it is possible to do so, but with just one airplane and the days we are spoiling now..not anymore!
Since day one (4 weeks ago...) the stallhorne is not working which is finally beeing repaired now.
The plane GHZJ is just bad luck and of course we understand that nobody wishes for this circumstamces but last week you told me that there was going to be another plane and we could go solo.
Well, again no extra plane this week and still the stallhorne isn't fixed. And the solution for this LACK OF MANAGEMENT..bringing Dieuwke to Smitthsfall -or whatever the place being called- mentioned 1 minute before as 'a crosscountry lesson' but in my opinion just a way to save a few bucks on the fuel and make some money out of this stupid situation.
Instead of putting your cards on the table that the situation regarding our PPL is NOT under control and that it is already a mission impossible, you are keeping us on the leash.
Last tuesday you asked me to call about our medical, and when I was informed that our medical results where only recieved last week on friday (and the test was done on the 16th), for me this was definitely a RED FLAG! Even more after Transport Canada told to call back after a week... but even this moment we were not informed that this was the biggest problem regarding our 'upcoming solo'!
From day one doing our PPL we are studying day and night and proof is our results in all the tests we did so far.
We are really disappointed that you just kept us as a couple of milky cows without informing us in a proper and grown up way.
Regards,
Martijn and Dieuwke"
-
09 September 2017 - 21:03
"tante" Wilma:
Hallo Martijn en Dieuwke,
Wat vreselijk jammer dat dit avontuur zo'n einde heeft. Ik begrijp dat jullie hiervan ontzettend balen. Goed dat jullie de eer aan jullie zelf hebben gehouden.
Wel heel knap dat jullie zo ver zijn gekomen en ik ben er van overtuigd dat jullie beiden zouden zijn geslaagd. Wellicht dat je na terugkeer in Nederland hier alsnog het brevet kunnen halen.
Ik hoop dat jullie het laatste deel van jullie geweldige reis nog heel veel plezier zullen beleven.
"tante" Wilma -
09 September 2017 - 22:56
Miranda:
Wat ongelooflijk K....U.....T.....echt waar. Lekker aan jullie verdienen wetende dat het niet zou lukken. Grrrrr. Vind het zo sneu voor jullie. Ik weet ook zeker dat jullie het zouden halen. Ik hoop dat jullie toch nog de rest van de reis leuk hebben maar ik kan me goed voorstellen dat dit er ff inhakt! Xxx -
12 September 2017 - 09:03
Ma:
Heel erg dat het zo moet eindigen. Het lijkt wel of mensen overal bedonderd moeten worden, in Jamaica in het klein en in Canada in het groot. En ik weet zeker dat jullie het hadden gehaald. Nu even alleen maar genieten in de resterende tijd. Ben nu al benieuwd naar de foto's.
Liefs, papa en mama
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
